Klant is koning

Sommige schrijvers vergelijken het publiceren van een boek met het voorbrengen van een kind. De analogie is enigszins hysterisch. Je mag hopen dat je een kind serieuzer neemt dan bedrukt papier. De analogie roept wel de vraag op welke rol de schrijver nog heeft nadat het boek is voltooid. Sommigen werpen zich op als beschermers die het kwetsbare wezen verdedigen tegen een koude of apathische ontvangst. Andere ouders proberen hun kind te verkopen. Tijdens interviews stralen ze geluk uit als ze over hun boek vertellen, een geluk dat niets te maken heeft met de kwaliteit van het boek en alles met het verleiden van de klant, de erotiek van de handel. Mijn jongste broer is een geboren verkoper. Hij ontdekte het geluk van een succesvolle verkoop toen hij industriële afsluiters probeerde te slijten. Die afsluiters lieten hem koud, maar hij kon er met vuur over vertellen. Ten aanzien van mijn dochter ligt die rol me wel. Ik verkoop haar met een zekere verbetenheid aan volwassenen, heb ik ontdekt. Tegen een alleszins redelijke prijs. Een glimlach, een vertederde blik, een aai over de bol, er is weinig voor nodig om de transactie bevredigend af te handelen. Een aanbod dat je niet kan weigeren. Ik vat snel antipathie op voor eenieder die de geboden waar niet gretig afneemt. Mijn boek verkopen, daarentegen, bevalt me niet. Het liefst zou ik het te vondeling leggen. Het moet zichzelf maar verkopen. Als er geen vraag naar blijkt te zijn, deugt het product wellicht niet. Iedereen die ooit iets over marketing heeft gelezen, kan uitleggen waarom die gedachtegang niet deugt. Maar ik kan me er moeilijk los van maken. Het te vondeling leggen van een kind is doorgaans een wanhoopsdaad. Dat is hier niet anders. Het is een poging om de teleurstelling te snel af te zijn. Vanaf het moment dat ik wist dat het boek uitgegeven zou worden, heb ik mezelf ingeprent hoe marginaal het verschijnsel debuutroman is. Er verschijnen er tientallen per jaar. De meeste daarvan worden nooit besproken, amper gelezen en nog minder verkocht. Je mag natuurlijk hopen dat je hieraan ontkomt. Maar hoop is gevaarlijk. Ik probeerde de teleurstelling onschadelijk te maken door haar in te calculeren, te omarmen, dood te knuffelen. Hoe dichterbij het moment van verschijning kwam, hoe krachtelozer deze strategie bleek te zijn. De consequentie daarvan is duidelijk. Als ik niet kan ontsnappen aan de teleurstelling, dan is er geen reden meer om de verkoop te mijden. Vanmiddag om vijf uur wordt mijn boek officieel gepresenteerd. Vanaf vanmiddag vijf uur stort ik mij op de schande en het geluk dat verkoop heet. Ik zal schmieren, jubelen en geluk uitstralen. En iedereen vriendelijk haten die de aangeboden waren weigert af te nemen. De eerste regel van de verkoop is bekend: de klant is koning. Vanaf vanmiddag bent u koning. Mijn eerste actie: niet goed, geld terug. De afgelopen dagen heb ik boeken verzonden aan mensen die deze via de site hadden besteld. Het bestelformulier bevatte geen optie om aan te geven of de koper het boek wilde laten signeren. Dat besefte ik pas nadat ik begon de bestellingen te versturen. Dus heb ik alle boek gesigneerd. Als iemand graag alsnog een maagdelijk exemplaar wil: niet goed, geld terug. Mijn handtekening bestaat uit een onooglijk krabbeltje gevolgd door een futloos lijntje dat langzaam uitsterft. De mensen die daar bij nader inzien graag vanaf zien: niet goed, geld terug. [[popup:Gesigneerd.jpg:(thumbnail)::0:center]]

Sommige mensen gaven als opdracht mee: verzin zelf maar een opdracht. Voor de mensen die de door mij verzonnen opdracht van onvoldoende kwaliteit vinden: niet goed, geld terug. Voor de mensen die na lezing van het boek ontevreden zijn over de prijs-kwaliteitverhouding: niet goed, geld terug. Het loket is open. De medewerkers zitten klaar. U bent koning. Geniet ervan.